Od kwietnia obowiązują nowe przepisy Kodeksu pracy, regulujące pracę zdalną. W związku z tym, przedsiębiorstwa miały otrzymać pieniądze na doposażenie pracowników. Jednakże, w ramach rewizji Krajowego Planu Odbudowy rząd zamierza zrezygnować z tej inwestycji. Firmy nie uzyskają pieniędzy, aby zaopatrzyć pracowników w sprzęt potrzebny do świadczenia pracy zdalnej. Te pieniądze, czyli prawie 44 mln euro, mają zostać przeznaczone na wsparcie placówek opieki nad dziećmi w wieku do trzech lat (żłobki, kluby dziecięce) w ramach programu MALUCH+.
Autorzy tej zmiany tłumaczą, że usunięcie inwestycji z KPO nie będzie miało wpływu na realizację reformy, a wejście w życie nowelizacji Kodeksu pracy wpłynie na lepsze godzenie obowiązków zawodowych i prywatnych oraz udzieli pomocy osobom nieaktywnym zawodowo lub o niższej aktywności zawodowej w znalezieniu stałego zatrudnienia. Co więcej, wskazano, że przewiduje się szereg działań finansowanych poza KPO, mających na celu wzmocnienie efektów legislacji, związanej z wprowadzeniem pracy zdalnej do Kodeksu pracy jako bezpiecznej formy świadczenia pracy.
Inne możliwości pozyskania pieniędzy
Warto wspomnieć, iż na podstawie art. 60a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy przedsiębiorca lub pracodawca może uzyskać grant finansowany z Funduszu Pracy na utworzenie stanowiska pracy zdalnej. Wysokość grantu może wynieść do 6 krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w dniu zawarcia umowy.
Co więcej, Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej w ramach projektu ustawy o aktywności zawodowej, przewiduje wprowadzić kolejne instrumenty mające na celu wzmocnienie efektów legislacyjnych w zakresie pracy zdalnej.
Na przykład, przewiduje się możliwość otrzymania środków na utworzenie stanowiska pracy zdalnej, jeśli zadeklarowane przez poszukującego pracy lub bezrobotnego kierowanego do pracy miejsce świadczenia pracy zdalnej oraz jego miejsce zamieszkania znajdują się w terenie obszaru zagrożonego depopulacją. Instrument ten ma służyć umożliwieniu i upowszechnieniu pracy zdalnej wykonywanej w małych i średnich miejscowościach zagrożonych depopulacją. Z formy pomocy na utworzenie stanowiska pracy zdalnej mogliby skorzystać zarówno miejscowi przedsiębiorcy tworzący stanowiska pracy zdalnej, jak i pracodawcy zewnętrzni oferując możliwość takiej pracy pracownikom z małych i średnich miejscowości znacznie oddalonych od siedziby pracodawcy.
Projekt ustawy przewiduje również nową pożyczkę polegającą na finansowaniu wydatków związanych z dostosowaniem stanowiska pracy do pracy zdalnej dla wybranej grupy pracowników. Ze środków pożyczki przedsiębiorca będzie mógł sfinansować sprzęt oraz wyposażenie niezbędne do pracy dla pracownika pracującego w warunkach domowych. Pożyczka na dostosowanie istniejących stanowisk pracy do pracy zdalnej dotyczy pracowników, o których mowa w art. 67 par. 6 i 7 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, dla których pracodawca jest zobowiązany zgodzić się na pracę zdalną (kobiety w ciąży, rodzice dzieci do lat 4 i pracownicy sprawujący opiekę nad innym członkiem najbliższej rodziny lub inną osobą pozostającą we wspólnym gospodarstwie domowym, posiadającymi orzeczenie o niepełnosprawności albo orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności).
